Sanctificaziun
La santificaziun (per rumauntsch grischun sanctificaziun) significha il viver in ün stedi, i'l quêl ün umaun dvainta pü simil a Dieu. Que pussibiltescha a l'umaun da dvanter sench e da parteciper dimena a la senchited divina. Il fenomen es cuntschaint in bgeras religiuns, ma be il cristianissem ho elavuro üna doctrina detagleda.
Teologia cristiauna
modifitgarIlla teologia dal protestantissem correspuondescha la santificaziun a la güstificaziun e la segua immediatamaing scu l'otra vart da listessa medaglia. Illa perspectiva umauna as preschainta il connex scu correlaziun da cretta e charited (amur).
Impustüt il penser da Johannes Calvin gira pella santificaziun intuorn. L'esser da santificaziun es l'ingrazchamaint cha l'umaun resainta in vista a la tschertezza da salvamaint. Calvin mantegna il connex da güstificaziun e santificaziun. Tar sieus successuors invezza as muossa üna tendenza cha la santificaziun as fo independent. La consequenza es cha l'interess zieva la ledscha crescha, düraunt cha l'evangeli nun es pü in vista.
Litteratura
modifitgar- John Riches: Art. Heiligung. In: Theologische Realenzyklopädie (= enciclopedia reela teologica) 14 (1985), p. 718-737 (cun ün index da litteratura extais)
- Oswald Bayer: Aus Glauben leben. Über Rechtfertigung und Heiligung (= Viver our da cretta. Davart güstificaziun e santificaziun). Calwer Taschenbibliothek 7. Seguonda ediziun amegldreda Calwer Verl. (chesa editura da Calw), Stuttgart 1990 ISBN 3-7668-3067-8